Er zijn van die tradities die je moet koesteren. Het jaarlijkse huttenbouwdorp in Haren is zo’n traditie. Een fiks aantal vrijwilligers zorgt er, met behulp van één professionele kracht, voor dat de basisschooljeugd van Haren zich de eerste week van de vakantie meer dan uitstekend kan vermaken. We volgen dit jaar het huttenbouwdorp hier van dag tot dag, beginnend met Dag Nul. Op maandag moeten de tenten worden opgebouwd, moet het hout aangeleverd worden, moeten de spullen van zolder gehaald worden, enzovoorts, enzovoorts. Voor de vrijwilligers een mooie dag om er vast een beetje in te komen. Morgenochtend gaat het dan echt beginnen…
Het thema dit jaar is strips en tekenfilms,
Tekst en Foto’s beschikbaar gesteld door MoorsMagazine.com
maandag 30 juni 2003
Maandagmiddag twee uur: de toiletten staan al klaar, maar verder is het veld nog helemaal leeg…
Ondertussen zijn er al wat vrijwilligers op de zolder van het Clockhuys op zoek naar zagen en andere spullen die er vorig jaar zijn opgeborgen…
De weersverwachting is niet helemaal geweldig, dus de tent wordt voor alle zekerheid nog even goed waterdicht gemaakt…
Maandagmiddag kwart over twee: er moet nog heel wat gebeuren…
Om zeven uur maandagavond was het grootste deel van het hout er ook al. Vuilcontainers stonden klaar, en de vrijwilligers hadden hun laatste grote vergadering voordat de boel morgenochtend losgaat.
Vanaf half tien zijn de kinderen welkom. Ze kunnen een dag lang bouwen, er zijn allerlei leuke activiteiten omheen en het kost per dag maar anderhalve euro.
Oh, en het terrein ligt aan het eind van de Klaverlaan in de wijk Oosterhaar.
Maandagavond : het hout ligt te wachten op een meute basisschoolkinderen die willen gaan timmeren…
De afvalcontainers staan ook al klaar…
Of het genoeg hout is moet nog blijken…
Anne Meiboom is de vrijwilliger die al het langste meedraait. Dit is zijn zeventiende huttenbouwdorp. Zijn broer Mattijs (links) draait inmiddels ook al heel wat jaartjes mee. Hun vader Nico heeft ooit het initiatief genomen om met het Huttenbouwdorp te starten.
Handig, die shirts – kun je tenminste meteen zien wie de vrijwilligers zijn, en hoe ze heten. Deze twee halen de dikste balken er vast even uit voor de barbecue.
En dit is Hans, het opperhoofd van dienst. Hij is de hoofdverantwoordelijke deze dagen.
Zo, nu weet je ook meteen wie morgen de opening zal verrichten, samen met zijn vriendje en…
Eh, wie was dit ook maar weer? Als je op de basisschool zit weet je het vast wel.
Dinsdag 1 juli 2003
Programma voor dinsdag 1 juli:
om half tien samen met de brandweer en een speciale tekenfilmgast opening van het negentiende Huttenbouwdorp.
iedereen bouwt aan zijn eigen tekenfilmhut
half twee – Goofy’s spelmarathon voor vijftig kinderen
half drie – nog een keer Goofy’s spelmarathon voor vijftig andere kinderen
vier uur – naar huis
Dinsdagmorgen om negen uur waren de vrijwilligers nog bezig met de laatste voorbereidselen – er moest nog water komen, er moest nog rode tape rond het terrein gespannen worden, er moest wat glas uit de bult hout gehaald worden, enzovoorts. De eerste kinderen stonden al klaar.
Toen de eerste kinderen arriveerden zag het er nog wat somber uit. Even later brak het zonnetje toch door…
Kinderen kunnen heel geduldig wachten als het moet…
Maar als het sein “loos” dan eenmaal gegeven wordt, moet je er natuurlijk wel als eerste bij zijn…
Rennen jongens!
Bert en Ernie en Koekiemonster zorgden voor een verhoging van de sfeer.
Om kwart voor tien was de eerste spijker al uit een voet getrokken – er gebeuren helaas altijd wel wat kleine ongelukjes, en daarom zitten de EHBO-ers ook klaar, met een grote pot lollies…
Het was meteen al een zeer gezellige drukte, en zoals altijd deden de vaders en moeders vrolijk mee met de kids.
Het lijkt wel een mierenhoop… Maar ja, voordat je echt je hut in elkaar kunt timmeren moet je natuurlijk wel eerst hout verzamelen…
En met een beetje mazzel vind je op de grote bult het vogelhuisje van Twietie al kant en klaar…
Waar moest ik ook maar weer heen?
Ik ben er klaar voor…
De eerste paal is in de grond geslagen…
Welnee, die pallet is helemaal niet te zwaar voor mij…
Zo, nu moet ik eerst eens even goed nadenken…
Tja, hoe krijgen we die perfecte plank nu uit die onontwarbare bult hout gewurmd?
Ondertussen waren anderen nog steeds spullen naar hun aanstaande hut aan het sjouwen…
En hier werd al druk getimmerd door een complete ploeg…